Baklan İlçesi web Sayfası

SİİRLER

Baklan İlçesi tanıtımı baklan Denizli.

BEN ÖĞRETMENİM   
Ne zaman bir çocuk görsem
Annesinin kucağında
Ya da el ele
Anne kız, anne-oğlan
Baba kız, baba oğlan
Gözlerinin içine bakarım çocukların
Okul kıvancı görürüm gözlerinde
Hemen öğretmeni olurum onların.
 
Ben öğretmenim,
Bütün çocukların öğretmeni
Dünyadaki bütün çocukların 
Öğretmeniyim.
 
Sizler bilin ya da bilmeyin
Ben!
Öğretmeniyim Afgan çocukların
Pakistan, Bangladeş,
Afrikalı çocukların.
 
Onlar!
Altmış yıl önceden
Öğrencilerim  benim...
 
Dünya dönecek dönecek
Gün gelecek
Çocuklar büyüyecek
Zihinler temizlenecek
Güneş mutlu doğacak
Güneş mutlu batacak
Bu güzel gezegeni
Sevgi buharı saracak
365 güne yayılacak
Yılın 365 günü
23 Nisan olacak...
 
                Yusuf Gündüz
 

SİZ HİÇ ÖLDÜNÜZ MÜ?

Hey dost sana diyorum.
Siz hiç öldünüz mü? Tamda gençliğin baharında iken
Tamda kanınız kaynamış, damarlarınız ona dar gelirken
Dünyalığınızı  kazanmış, rahat rahat yaşarım derken
Hele sizi öldüren hançer, sizin en güvendiklerinizden ise
Kalbimden inanmıştım yüce tanrıya
Yıllarca onu besledim, eksik etmedim hiçbir şeyini
Yani beni cehenneme göndereni.

 

Hey dost sana diyorum.
Bu ölümün acısını tahmin edebilir misiniz?
Diriyken ölmek, sonra ölü olarak doğmak, nedir bilir misiniz?
Diridiri mezarsız kabir’e girmek, nedir bilir misiniz?
Umutsuz ve gayesiz ölü olarak yaşamak, nedir bilir misiniz?
Büyük bir aşk ile sarılmıştım inancıma her şey iyi olacaktı
Hep iyilik yaptım, bakar mısın benim şansıma

Hey dost sana diyorum.

Siz hiç Azrail ile tanıştınız mı hayatınızın baharında
Siz hiç yüz katlı bir binadan aşağı düştünüz mü?
Ayağınız, bacağınız, kollarınız ve kaburgalarınız kırıldı mı?
Alnınızdan soğuk soğuk o acı ecel terleri aktı mı?
Eş yok dost yok yapa yalnız, şu insan dolu koca dünyada
Var mı acaba bu dünyada adalet bende görecek miyim onun
Çaresiz süründüğünü
Ben alıştım zaten acıya büyük bir zevkle izleyeceğim onun
Çaresizliğini.

             Hayrettin  Aslan (05.04.2013)
 

      ATAKÖY'DE BAHAR
Bahar gelmiş, Ataköy'ün üstüne
Baklan ova çıtır pıtır olacak
Doğanın cevheri, domurcuk olmuş
Baksana çiçekler açtı açacak.
 
Afsunlu  bir hava sarmış ovayı
Yürekler sihirle canlanır durur
Bahar sevgi, bahar coşku, bahar can
Ataköy'de bahar çok güzel olur.
 
Hangi kentte solursun bu havayı
Hangi ilde görürsün bu ovayı?
Gün geçtikçe değerini bilirsin
Sonunda anlarsın sen yaşamayı.
 
Her çeşit insanlar dolmuş kentlere
sevgi yok, saygı yok, selam vermezler
Köyde yaşayan her bir tek kişi
Gördüğü her kişiye bir MERHABA der.
 
Bu sevgi, bu kültür gitse kentlere
Kentte de insanlar selamlaşsalar
Yürekleri ile gülümseyerek
Doğaca, özgürce rahatlasalar.
 
Aklı olan Ataköy'de konaklar
Yüreğiyle güzel bir yuva kurar
İşini gücünü yoluna koyup
Konu komşu, dost akraba yaşarlar.
 
Bu satırlar bir özlemin ürünü
Ataköylülere armağan olsun
Tertemiz bir ova, tertemiz hava
Tüm evlerin içi sevgiyle dolsun
Benden de onlara bir selam olsun
 
Yusuf Gündüz
 
 
Dur Evlat, Arkadaş Dur, Düşün! 
 
Karar vermeden önce bak geri, görrr! Etrafı, ileri
Yol alabilmek için başkaları, eller, yani kendileri
Cahile atlatırlar Hendekleri yardırlar kaşıları, gözleri
Sonra zehir ederler sana, umduğun hayalleri, değeri.
 
Dur Evlat, Arkadaş Dur, Düşün!
 
Koru, sana Atan’dan miras kalan, bütün eserleri,
Onlar, özgürlüğün laik cumhuriyetin göz bebeği
Ebeveynler için ne zordu, Bunları elde etmeleri
Döktükleri Kan, Gözyaşı ve Hayattır, Verdikleri
 
Dur Evlat, Arkadaş Dur, Düşün!
 
Erkek, Kadın, Çocuk, İhtiyar, tutuşun elleri
İlerletir bizleri, bırakmaz hiç birimizi geri.
Evet, sağlam tutun elleri kopartmadan zinciri,
 Dikkat et, giremesin o fitne aranıza dost gibi
 
Dur Evlat, Arkadaş Dur, Düşün!
 
Girmesin o görünen ikiyüzlü, zincirden içeri
Zeki ve ilimde üstün, âleme ispatla kendini
Bağımsızlık için hemen git, koş kap yerini!
Sayılan milletlerin arasında, yarışacağın yeri
 
Dur Evlat, Arkadaş Dur, Düşün!
 
Ülkene, ulusuna, böylelikle hem de kendine,
Sende kat, seni üstün kılan o mukaddes değeri!
Kullan İnisiyatifini yukarıda da dediğim gibi
Karar vermeden önce bak geri, gör! Etrafı, ileri
Dur Evlat, Arkadaş Dur, Düşün!
  Nevriye Aslan
 
 
 
Vefakâr köyüm!
 
Ben Hadımlıyım ama Ataköy yaptılar adını.
Köylünün gönlü zengindir, ölçülü atar adımı.
Kimse bilmez ben kadar köy hayatını, tadını.
Tüm Avrupa’yı da gezdim bulamadım tadını.
Benim koca yürekli, vefakâr köyüm!
 
Selam verir benim köylüm gelip geçene.
Misafirperverdir soğuk suyundan içene.
Kınalıdır kızlarımızın elleri, kıymetini bilene.
Hadımlıyım, seviyorum köyümü, bahane.
Benim koca yürekli vefakâr köyüm!
 
Temizdir havası köyümün, fazla yaşarsın.
Sağlıklı olur türkü söyler sevinçle coşarsın.
Nisanda papatya olur her taraf şaşarsın.
Huzur dolar içine çok, tarlalarda koşarsın.
Benim koca yürekli, vefakâr köyüm!
 
Göç edenlerin gönülleri köyümde kalır.
Sanki ellerinden, tek dürümleri alınır.
Farkında olmasalar bile bu bir yaradır.
Hüzünle hasretleşirler bahtları karadır.
Benim koca yürekli, vefakâr köyüm!
 
 
 
Renkleri hiç sevmem kara olunca
 
Türkçeden karayı silmek gerekir
Siyah denince kulağa hoş geliyor
Dinliyorum, kulak veriyorum talihe
Aklına başka renk gelir mi diye
Renkleri hiç sevmem kara olunca
 
Ne güzeldir leylakların beyazı
İçler açar lalelerin pembesi, ziyası
Gül deyince akla kırmızı gelir
Mavilerde insanlar önünde eğilir
Renkleri hiç sevmem kara olunca
 
Neden kara talih demişler ki
Al, yeşil mor pembe deselerdi
İçler açardı insan sevinçli yaşardı
Neden yaratmış Allah bu karayı
Renkleri hiç sevmem kara olunca
 
Karalar deyince annelerde ağlar
Yas tutarlar günlerce ciğerler dağlar
Beyazlar yürekte rahatlık sağlar
Hele birde bahtında o renk varsa
 Renkleri hiç sevmem kara olunca
atakoybaklan.tr.gg
ÇOK OKUNANLAR
Kaybettiklerimiz   Kanaat Önderleri
Geleneklerimiz Hüsamettin dede türbesi
Baklan Esnafları Öğretmenlarimiz

Bu web sitesi ücretsiz olarak Bedava-Sitem.com ile oluşturulmuştur. Siz de kendi web sitenizi kurmak ister misiniz?
Ücretsiz kaydol